Μία κλούβα αραγμένη, στην πλατεία περιμένει, τραγουδούσαν κάποτε οι Αντίδραση και από κάτω γινόταν χαμός. Για τα παιδιά της πόλης ο στίχος αυτός ανακαλούσε μια γνώριμη εικόνα και έντονα συναισθήματα. Για τα παιδιά στο χωριό, το νόημα δεν ήταν τόσο προφανές – άφησε ο μπάρμπας την κλούβα (κάτι-σαν-αγροτικό) στην πλατεία και πήγε στο καφενείο; Και οι μπάτσοι πού κολλάνε; Ψάχνουν τον μπάρμπα; Και εμάς γιατί μας βαράνε; Αληθινή ιστορία, μη γελάς…
Σήμερα αγαπημένε μου αναγνώστη, όπως κατάλαβες θα μιλήσουμε για την όχι-και-τόσο-αγαπημένη μας ΕΛ.ΑΣ., κοινώς την ελληνική αστυνομία. Η ΕΛ.ΑΣ., διάδοχος της αστυνομίας πόλεων και της χωροφυλακής, μας προστατεύει καθημερινά από το κακό. Είναι πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα, συμβάλλει καθοριστικά στην κατανάλωση καφέ και τυρόπιτας, καίει αμέτρητους τόνους βενζίνης περιπολώντας πάνω κάτω, δεξιά και αριστερά (κυρίως προς τα εκεί). Μια στο τόσο δολοφονεί και κανέναν, πάντοτε κατά λάθος. Κάποιοι λένε ότι βοηθάει και τις γριές να περάσουν τον δρόμο. Δεν το έχω δει με τα μάτια μου αυτό, οπότε το παραθέτω με επιφύλαξη.
Δεν θα επεκταθούμε σε τέτοια σχόλια που εκφεύγουν του γνωστικού πεδίου της στήλης. Εδώ θα κάνουμε έναν σύντομο σχολιασμό της ενοχλητικής παρουσίας της αστυνομίας και του εξοπλισμού της στους δρόμους της πόλης. Δεν θα κάνουμε πάντως προτάσεις γιατί μάλλον δεν έχει νόημα.
Κλούβια μυαλά
Κάν’ τε το λίγο εικόνα. Μία κλούβα παρκαρισμένη σε σημείο όπου θεωρητικά απαγορεύεται η στάθμευση. Απέξω παρατημένες 3-4 ασπίδες, η διμοιρία διασκορπισμένη στο πεζοδρόμιο κοιτάει με ύφος τους περαστικούς. Η μηχανή ανοιχτή 24/7 για να δουλεύει το καλοριφέρ ή το κλιματιστικό, φασαρία και καυσαέριο, θέλεις να διαμαρτυρηθείς αλλά λες άσ’ το καλύτερα, δεν θέλω να δω και το εσωτερικό της κλούβας. Κάτι σας θυμίζει, ε; Γουέλκαμ του Άθενς!
Κάμερες «διαχείρισης κυκλοφορίας»
Άσπρες ή πράσινες, τσιμεντένιες ή μεταλλικές, πάντοτε ψηλές και άχαρες. Τι είναι; Οι κολώνες που φέρουν στην κεφαλή τις κάμερες διαχείρισης της κυκλοφορίας και του πλήθους (απαπα, μη λες τέτοια κυκλοφοριολόγε).
Δεν θέλω να είμαι άδικος πάντως. Δέχομαι ότι ορισμένες κάμερες είναι χρήσιμες. Για παράδειγμα, στη Λεωφόρο Καβάλας στο ύψος της Θηβών, η κάμερα μας επιτρέπει να έχουμε εικόνα από την έξοδο των εκδρομέων για το Πάσχα ενόσω σχολιάζουν εμβριθώς στο πάνελ ο κύριος Φουφουτόπουλος με την κυρία Παπαρίδου. Αξία ανεκτίμητη.
Παρένθεση, για κάτι που με απασχολεί χρόνια. Ποιος διεστραμμένος εγκέφαλος αποφάσισε να ονομάσει τον δρόμο που οδηγεί στην Κόρινθο Καβάλας, η οποία βρίσκεται σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση; Άβυσσος… Από τις σπάνιες περιπτώσεις όπου η νεότερη ονομασία -Λεωφόρος Αθηνών- βγάζει κάπως περισσότερο νόημα. Καλά, να την ονομάσουμε Κορίνθου δεν παίζει, μην ακούω αηδίες τώρα.
Κλείνει η παρένθεση. Θα δεχτώ και τις κάμερες στο Σύνταγμα γιατί είμαι στις καλές μου. Κεντρικές οδοί, υποτίθεται ότι είναι και μέρος του εθνικού οδικού δικτύου (αυτά τα κουφά που λέγαμε σε ένα προηγούμενο επεισόδιο), σας το δίνω αυτό. Αλλά 3 κάμερες στην Ασκληπιού ρε μαλάκες; Δηλαδή ούτε τα προσχήματα πια; Ποια κυκλοφορία μού θέλετε να διαχειριστείτε εκεί; Κοροϊδευόμαστε κανονικά και με τον νόμο δηλαδή.
Άλλη μία παρένθεση, για μια προσωπική ρομαντική ιστορία που διαμείφθηκε στη σκιά μιας τέτοιας κάμερας πριν χρόνια. Ασκληπιού και Λασκάρεως, με είχαν σταματήσει για έλεγχο στοιχείων και τσεπών μία παρέα δελτάδες πολύ μάχιμοι, με φουλ εξάρτυση και εξάρτηση. Είχα μακριά μαλλιά και με πέρασαν για τεντυμπόυ μάλλον. Έκανα τον χαζό και τους ρώτησα μήπως έχει γίνει κάτι στην περιοχή και πρέπει να ανησυχώ. «Όχι όχι κύριε, απλά ελέγχουμε προληπτικά κάποιον κόσμο… ξέρετε, μερικές φυσιογνωμίες παραπέμπουν σε άτομα που ίσως είναι συναισθηματικά φορτισμένα… εδώ μένετε; καπνίζετε, ε;» και κάτι τέτοια φαιδρά σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια αποφυγής του προφανούς «δεν μας αρέσει η φάτσα σου ρε φίλε, τι θες τώρα;». Τέλος πάντων, το περιστατικό έληξε εκεί, μπορεί να το κατέγραψε και η κάμερα, ποιος ξέρει. Ευτυχώς πλέον έχει αραιώσει το μαλλί και δεν με σταματάει κανένας.
Προκεχωρημένα φυλάκια
Λαστ μπατ νοτ λιστ, τα φυλάκια όπου ξάγρυπνο το όργανο παρακολουθεί μην γίνει τίποτα περίεργο στη γειτονιά. Αυτά τα φυλάκια ευτυχώς δεν κυκλοφορούν στις δικές μας γειτονιές, της πλέμπας – εμείς προτιμούμε τα φιλάκια με ι. Τα πετυχαίνεις έξω από κάτι πρεσβείες και υπουργεία, άρα μιλάμε για Ψυχικό, Φιλοθέη, Κολωνάκι, Ρηγίλλης και τα τοιαύτα. Τα αναγνωρίζεις από τη χαρακτηριστική λευκή κορμοστασιά, το τριγωνικό μπλε καπελάκι και το τζάμι καθρέφτη για να μην ξέρεις πού κοιτάει το όργανο.
Ως εδώ όλα καλά θα μου πεις. Ε, κοίτα να δεις που έχουν ένα κακό συνήθειο όμως. Πάνε και αράζουν πάνω στο πεζοδρόμιο και δεν αφήνουν χώρο να περάσεις. Έχουν και οι καλές γειτονιές τα προβλήματά τους βλέπεις…
Αγαπημένε μου αναγνώστη, κάπου εδώ ολοκληρώνεται η αποψινή συλλογή καλών πρακτικών, ευγενική χορηγία της ελληνικής αστυνομίας ετούτη τη φορά.
Σε αποχαιρετώ με ένα σύνθημα που όλους μας ενώνει! [δικό σας σύντροφοι]
Καλή Κυριακή με την αγάπη μου,
Ο μικρός κυκλοφοριολόγος
Μετά από 5 ημέρες οδήγησης και τρεξιματος στην Αθήνα (Ζωγράφου) Γιώργο μου, πρέπει να σου πω ότι όσα λες είναι πταίσματα. Σας λυπάμαι από καρδιάς όσους/ες πρέπει να οδηγείτε καθημερινά εδώ. Διαχείριση κυκλοφορίας λέει… χα
Για το τρέξιμο: τρέχω παντού και πάντα, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν ακατάλληλοι χώροι, απλά κάποιοι χώροι είναι λίγο πιο κατάλληλοι. Πολλές φορές αναγκάζομαι να κατέβω από τα πεζοδρόμια γιατί είναι επικίνδυνα για τραυματισμό, αν και οι δρόμοι δεν πάνε πίσω. Βγαίνω νωρίς και δεν έχει κόσμο και κίνηση, αλλά η κατάσταση είναι πολύ επικίνδυνη παντού σχεδόν. Ακόμη και μέσα σε πάρκο Γλυπτοθήκης, Άλσους, Μπάντμιγκτον, θα πεταχτεί μηχανάκι, αυτοκίνητο, ποδήλατο, πατίνι ή θα είναι στραβό το οδόστρωμα, θα κόβεται από δρόμο, κτλ. Πόσο μάλλον σε κανονικές συνθήκες.
Υπάρχει λύση; μεγάλο το ερώτημα και η απάντηση είναι σαφώς ΟΧΙ. Πρότεινε εσύ μερικές. Απλές δεν μπορεί να είναι. Αλλά χρειαζόμαστε δεδομένα κυκλοφορίας. Πόσα οχήματα; ποιες ώρες; πόσοι επιβάτες; ποια η μέση ταχύτητα; σίγουρα υπάρχουν, οι προβλέψεις του γουγλη το αποδεικνύουν, βρίσκει το χρόνο πολύ καλά (αποκλιση ως 5 λεπτά στις διαδρομές που έκανα, αλλά σε μικρό δείγμα ως τώρα).