Αγαπημένε μου αναγνώστη σήμερα θα μιλήσουμε για τα προβλήματα σχεδιασμού των λωρίδων αριστερής στροφής στις κεντρικές λεωφόρους της πόλης. Τα οποία, μεταξύ μας, είναι μάλλον αναμενόμενα σε μία χώρα τόσο δεξιόστροφη.
Μετά από αυτό το φτηνό πολιτικό σχόλιο, ας περάσουμε στο ψητό.
Αποκλειστικές λωρίδες αριστερής στροφής
Θα ξεκινήσουμε με την «καλή» περίπτωση, των αστικών λεωφόρων που διαθέτουν διαχωριστική νησίδα ικανού πλάτους ώστε να μπορεί να δημιουργηθεί αποκλειστική λωρίδα αριστερής στροφής. Εδώ τα πράγματα είναι θεωρητικώς απλά. Αμ δε…
Ας ταξιδέψουμε μερικά χρόνια πίσω, για να θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νεότεροι. Δε σίτυ ιζ Άθενς. Βρισκόμαστε στην προ-ολυμπιακή περίοδο της ανάπτυξης και των έργων. Εργοτάξια παντού, ταλαιπωρία όσο δεν πάει, αλλά για καλό σκοπό (χμ).
Ανάμεσα στα διάφορα μεγάλα και προβεβλημένα έργα, τσουπ, να σου και ένα μικρότερο, πιο αφανές. Ο ολυμπιακός δακτύλιος. Δηλαδή η διαδρομή Συγγρού – Καλλιρόης – Βασ. Κωνσταντίνου – Βασ. Σοφίας – Κηφισίας – Αττική Οδός – Κηφισός (Εθνική Οδός) – Ποσειδώνος, που συνέδεε τις περισσότερες αθλητικές εγκαταστάσεις και το κέντρο της πόλης. Προκειμένου να βελτιωθεί η κυκλοφοριακή λειτουργία του οδικού αυτού κυκλώματος αποφασίστηκε, μεταξύ άλλων, να απαγορευθούν πολλές αριστερές στροφές στον άξονα Βασ. Κωνσταντίνου – Βασ. Σοφίας – Κηφισίας. Το μέτρο επεκτάθηκε και σε άλλες κεντρικές αρτηρίες, όπως τη Μεσογείων, για να μη μείνουν παραπονεμένες κι αυτές.
Η ιδέα ήταν οι αριστερόστροφες κινήσεις να διοχετευθούν μέσω λιγότερων κόμβων, για να βελτιωθεί η κυκλοφοριακή ροή κατά μήκος των μεγάλων λεωφόρων. Καλή ιδέα ομολογουμένως. Εδώ που τα λέμε ήταν λίγο υπερβολικό να υπάρχει λωρίδα αριστερής στροφής σε κάθε φανάρι.
Το πρόβλημα, ως είθισται σε αυτή την πόλη, είναι ο τρόπος υλοποίησης, ο φυσικός σχεδιασμός των παρεμβάσεων. Και εξηγούμαι. Θέλεις να καταργήσεις κύριος τρεις αριστερές στροφές που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους και να διοχετεύσεις όλη τη στρέφουσα κυκλοφορία από ένα σημείο; Μαγκιά σου. Πρέπει όμως να φροντίσεις ώστε αυτό το ένα σημείο που θα απομείνει να μπορεί να εξυπηρετήσει την επιπλέον κυκλοφορία από τα άλλα δύο που καταργήθηκαν. Και να κάνεις τις αναγκαίες επεμβάσεις όπου χρειάζεται. Δεν αρκεί να βάλεις δύο πινακίδες απαγόρευσης αριστερής στροφής και την αντίστοιχη διαγράμμιση και να περιμένεις τα πράγματα να λειτουργήσουν από μόνα τους.



Το καταπληκτικό είναι ότι η κατάσταση παραμένει ίδια και απαράλλαχτη 20 χρόνια μετά. Γιατί; Γιατί έτσι.
Εκεί που τα πράγματα είναι ομολογουμένως καλύτερα είναι στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης. Άνετη φαρδιά νησίδα, η οποία σε πολλές περιπτώσεις επιτρέπει τη δημιουργία όχι μίας αλλά δύο λωρίδων αριστερής στροφής. Πολύ γκράντε κατάσταση. Και εδώ όμως, καταφέραμε να τα κάνουμε σκατά σε μερικές περιπτώσεις…


Απόσπαση λωρίδας για αριστερή στροφή
Πάμε να δούμε και την άλλη περίπτωση τώρα, την πιο δύσκολη. Εκεί όπου το πλάτος της διαχωριστικής νησίδας δεν επαρκεί για τη δημιουργία λωρίδας αριστερής στροφής οπότε πρέπει να αποσπάσουμε προσωρινά την αριστερή λωρίδα κυκλοφορίας για αυτό τον σκοπό. Κακή ιδέα κατά την ταπεινή μου άποψη, θα πρέπει να αποφεύγεται κατά το δυνατόν, διοχετεύοντας την κυκλοφορία από κόμβους που επιτρέπουν τη δημιουργία επιπλέον λωρίδας.
Πρωταθλήτρια στο συγκεκριμένο σπορ είναι η οδός Πειραιώς. Η οποία αξίζει ένα αφιέρωμα, όλο δικό της, για τις αμέτρητες κακοτεχνίες που φιλοξενεί. Κάποια στιγμή θα γίνει κι αυτό, σας το υπόσχομαι. Εδώ θα δούμε απλά ένα χαρακτηριστικό, αγαπημένο σημείο αποτυχημένης αριστερής στροφής.

Μπόνους για σήμερα η οδός Αχιλλέως στο τμήμα μετά τη Λένορμαν. Εδώ τουλάχιστον υπάρχει προειδοποιητική σήμανση και μάλιστα σε γέφυρα, κάτι είναι κι αυτό. Η οποία σήμανση είναι ελαφρώς εκτός προδιαγραφών (άλλο πονεμένο κεφάλαιο αυτό) αλλά μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας.

Με αυτές τις όμορφες σκηνές της πόλης θα σε αποχαιρετίσω αγαπημένε μου αναγνώστη. Την επόμενη εβδομάδα θα σημειώσω απουσία λόγω μετακόμισης. Ραντεβού σε 15 μέρες με ανανεωμένη διάθεση αλλά με μπόλικη γκρίνια όπως πάντα!
Ο μικρός κυκλοφοριολόγος
Σχολίασε το